A new space to flow
14.08 - 14.10.2023
A new space to flow
Al sinds juli is het Brugse Ommeland het decor van een nieuwe beeldenroute dat de naam Àmare draagt. Dit is een initiatief van ondernemer Luc Beke en curator Annelies Ysebaert van de gelijknamige Gallery Ysebaert.
Deze route neemt je, met de fiets, te voet, of met de nostalgische boot de Lamme Goedzak, mee in de omgeving van Brugge en Damme waar je oog in oog komt te staan met meer dan 25 beelden. De gerenommeerde kunstenaars, Belgische of Internationale origine, brengen elk op hun eigen manier hun kunst dichter bij de mensen. In Gallery Ysebaert te Sint-Martens-Latem kan je gedurende de nazomer een aantal werken ontdekken van deelnemende kunstenaars.
Gallery Ysebaert nodigde enkele kunstenaars uit van de àmare kunstroute.
A new space to flow toont een ruime selectie
aan kunstwerken door Panamarenko, Arne
Quinze, Yves Velter, Catherine Thiry, Marius
Ritiu, Willem Boel, Atelier Van Lieshout, Stefaan
Van Biesen, Athar Jaber en Katleen Vinck te
ontdekken.
Atelier Van Lieshout
Na zijn afstuderen aan de Rotterdamse kunstacademie
verwierf Van Lieshout al snel bekendheid met zijn
sculpturen en installaties, gebouwen en meubels, utopieën
en dystopieën. In 1995 richtte Van Lieshout zijn studio op
en sindsdien werkt hij uitsluitend onder de naam van de
studio. Een overkoepelende naam voor het atelier bestaat
in Van Lieshout’s praktijk als een methode om de mythe van
het artistieke genie te ondermijnen. Atelier Van Lieshout
heeft een multidisciplinaire praktijk opgebouwd die werken
produceert op de grens tussen kunst, design en architectuur.
Yves Velter
Voor de kunstschilder en beeldhouwer Yves Velter zijn
existentiële vragen en de psychische problematiek die
daarmee samenhangt, de kerninhoud van zijn artistieke
productie. Zijn werken zijn aan elkaar geregen door een
thematische rode draad. Yves Velter is gefascineerd door
het individu en meer bepaald door de contemplatieve
invalshoek, dat deel waarmee men vertrouwd is maar niet
kan vatten. De verstilde personages zijn anoniem gemaakt
door ze gedeeltelijk te abstraheren in een tijdloze omgeving.
Ze worden in situaties geplaatst waar ze een opening in de
realiteit maken en zo onmogelijk een antwoord geven.
Marius Ritiu
Marius Ritiu is een beeldhouwer, schilder en
verhalenverteller wiens praktijk de concepten van
nationaliteit, grenzen en nationalisme in vraag stelt. Ritius
werk bevat vaak koper als het fysieke materiaal dat de
wereld verbindt. Koper is ook belangrijk in de praktijk
van de kunstenaar vanwege zijn filosofische connotaties,
waarbij hij zich baseert op de associatie van de chemische
elementen met de menselijke geschiedenis en de kosmos
via de alchemie. Marius Ritius’ eigen ervaring als reizende
kunstenaar verankert zijn praktijk en zijn werk onthult
zich als een zoektocht om het globale te begrijpen en uit te
drukken via het lokale, het vertrouwde uitdrukken via het
vreemde.
Voor de creatie van het werk ‘Ain’t No Mountain High Enough III’ laat Marius Ritiu de koperen platen eerst gloeien. Door deze enige tijd te verwarmen bij een temperatuur die iets lager is dan het smeltpunt van de koper, maakt hij het materiaal zo kneedbaar mogelijk. Vervolgens verankert Ritiu de kneedbare koperen platen op een door hem specifiek geselecteerde kei met stalen ankers en schroeven, stap voor stap gevolgd door het hamerenvan de koperen platen. Omdat de koper harder en brozer wordt tijdens de vervorming van de slagen, wordt dit proces van gloeien meermaals herhaald tijdens het maken van het beeld. Wat hieruit ontstaat is een hol koper lichaam dat een massief rots lichaam imiteert. Een licht, maar zeer zwaar uitziend non-ferro metalen lichaam.
Ontmoetingen zijn voor Stefaan Van Biesen een laboratorium van denkbeelden: tekeningen, notities en andere artefacten ontstaan hieruit. Hij neemt deze ontmoetingen waar met grotere nauwkeurigheid en vanuit meerdere perspectieven, en door de registratie ervan tracht hij als kunstenaar
de wereld te begrijpen. ‘De eenheid der Tegendeel’
is ontstaan uit een studie voor een performance die
plaatsvond in Amsterdam, een letterlijke hersenspinsel
die gematerialiseerd werd in een beeld. Het verbeeldt een
interactie die de kunstenaar aangaat met een andere speler.
Beide personages komen in elkaars ‘territorium’ waarbij de
symboliek van de zaagschijf wijst op het lef of de schroom
zo nabij te komen en een psychologisch spel te spelen.
Willem Boel
Sinds 2009 werkt Willem Boel aan een interdisciplinair oeuvre. Hij werkt continu aan verschillende reeksen binnen zijn breed oeuvre die elkaar beïnvloeden en als katalysator dienen voor elkaar. Schilderijen, druppels van verf, restmaterialen en giganten lopen door elkaar in zijn uitgestrekte universum.
De compositie van het schilderij ‘A well balanced Painting’ werd bepaald door het gewicht van de aangebrachte verf. Voor Willem Boel waren de kleuren en de materialiteit van de verf van ondergeschikt belang in de creatie, maar zorgde wel voor de uiteindelijke uitstraling van het werk. Een beeld gemaakt met de zwaartekracht als hoofdrolspeler is één
van de vele technieken die de kunstenaar hanteert in zijn werken. De gelaagde (verf)sporen verraden een intensief werkproces dat ook in zijn driedimensionaal werk sterk aanwezig is.
